Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc to choroba charakteryzująca się stałą obecnością takich objawów, jak duszność, kaszel, odkrztuszanie plwociny czy obniżona tolerancja wysiłku. Szacunkowo choruje około 380 milionów ludzi, z czego w Polsce około 2 milionów. Światowa Organizacja Zdrowia prognozuje, że do 2030 roku POChP będzie trzecią przyczyną umieralności. Kluczowe znaczenie w profilaktyce i leczeniu ma wczesna diagnostyka POChP, która bazuje na szeregu specjalistycznych badań.
Czym jest POChP?
POChP to choroba układu oddechowego powodująca trwałe ograniczenie przepływu powietrza przez dolne drogi oddechowe. Wywołuje stan zapalny w oskrzelach i nieodwracalne zmiany w miąższu płuc i naczyniach płucnych.
Głównymi czynnikami ryzyka Przewlekłej Obturacyjnej Choroby Płuc są gazy, pyły oraz dym tytoniowy. To właśnie osoby, które palą lub paliły wyroby tytoniowe (również biernie) najczęściej chorują na POChP.
Innymi grupami ryzyka tej choroby są: zanieczyszczenie powietrza oraz pyły i gazy występujące w specyficznym środowisku pracy, głównie w górnictwie, hutnictwie i rolnictwie, ale też w takich zawodach, jak operatorzy maszyn budowlanych, mechanicy samochodowi, pracownicy fizyczni, lakiernicy, sprzątaczki, kosmetyczki czy fryzjerzy.
POChP to choroba ogólnoustrojowa, która ma istotny wpływ na wszystkie funkcje organizmu, w tym na układ sercowo-naczyniowy. Lekceważenie pierwszych objawów choroby może prowadzić do stopniowego pogorszenia ogólnej wydolności, a nawet do inwalidztwa i życiowej niesamodzielności.
To jest ważne:
POChP to choroba, której nie można wyleczyć.
Więcej o charakterystyce Przewlekłej Obturacyjnej Choroby Płuc przeczytasz na stronie internetowej oddychajmy.pl.
Najczęstsze objawy POChP
Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc może się przez długi czas, nawet latami, rozwijać zupełnie bezobjawowo lub dawać tylko skąpe, nieswoiste objawy. Jest to główna przyczyna późnej diagnostyki POChP.
Lekarze podkreślają, że każda osoba po 40. roku życia, która znajduje się w grupie ryzyka tej choroby, powinna zwracać baczną uwagę na cztery podstawowe objawy POChP. Zaliczamy do nich:
- Przewlekły kaszel– charakterystycznym objawem choroby jest długotrwały kaszel, który nasila się pod wpływem czynników drażniących, takich jak kurz, dym tytoniowy, pył czy różnego rodzaju środki chemiczne w aerozolu.
- Duszność– w przebiegu Przewlekłej Obturacyjnej Choroby Płuc może występować zarówno duszność wysiłkowa, jak spoczynkowa.
- Odkrztuszanie plwociny– mamy tutaj na myśli gęstą wydzielinę z płuc, czasami o ropnym charakterze, której nadmiernie częste odkrztuszanie również może stanowić jeden z objawów POChP.
- Obniżona tolerancja wysiłku– czyli ogólne pogorszenie kondycji, awersja do uprawiania sportu, uczucie ciągłego zmęczenia, wolna regeneracja organizmu, a w zaawansowanym stadium choroby także trudności z wykonywaniem podstawowych czynności, jak ubranie się, umycie, przyrządzenie posiłku itp.
Obserwując u siebie tego typu objawy nie należy przechodzić nad tym do porządku dziennego. Jest to wyraźny sygnał alarmowy, który powinien skłonić do jak najszybszego skonsultowania się z lekarzem POZ.
To lekarz pierwszego kontaktu oceni, czy zasadne jest skierowanie pacjenta na pogłębioną diagnostykę POChP, która będzie prowadzona w poradni pulmonologicznej.
Podstawą diagnostyki POChP jest badanie spirometryczne
Spirometria to nieinwazyjne, bezbolesne badanie, któremu poddaje się osoby z podejrzeniem Przewlekłej Obturacyjnej Choroby Płuc. Badanie polega m.in. na wdmuchiwaniu całego powietrza zgromadzonego w płucach do aparatu spirometrycznego za pośrednictwem ustnika i ma na celu m.in.:
- określenie wskaźnika FEV1(objętości powietrza wydmuchanego w pierwszej sekundzie nasilonego wydechu);
- wskaźnika FVC(natężonej pojemności życiowej płuc);
Spirometria m.in. umożliwia stwierdzenie obecności utrwalonego zwężenia oskrzeli, a więc jednego z parametrów mogących świadczyć o Przewlekłej Obturacyjnej Chorobie Płuc.
Badanie spirometryczne nie jest jednak jedyną procedurą medyczną wykorzystywaną w diagnostyce POChP. Inne pomocne badania to m.in.:
- RTG klatki piersiowej,
- echo serca,
- EKG,
- badanie czynnościowe układu oddechowego (pletyzmografia),
- gazometria z pulsoksymetrią,
- ergospirometria (tzw. próba wysiłkowa).
Jeśli badania potwierdzą Przewlekłą Obturacyjną Chorobę Płuc, to pacjent zostanie zakwalifikowany do leczenia, które ma na celu zmniejszenie nasilenia objawów, a tym samym danie chorej osobie szansy na zachowanie samodzielności i relatywnie dobrego komfortu życia.
